روش صحیح تراکم و ویبره بتن سقف ، تیر ، ستون و فونداسیون

جستجوی کلمه روش صحیح تراکم و ویبره بتن سقف ، تیر ، ستون و فونداسیون در سایت کلینیک فنی و تخصصی بتن ایران با کد 6099

 

روش صحیح تراکم و ویبره بتن سقف ، تیر ، ستون و فونداسیون

 

با سلام و شادباش ، آگاهی و اطلاع از روش صحیح و نکات کلیدی تراکم و ویبره بتن و سازه های بتنی به متن ذیل مراجعه فرمایید. همچنین برای آگاهی از سایر موضوع مرتبط با صنعت بتن از جمله کیورینگ و عمل آوری بتن ، اجرای بتن ریزی، آرماتور بندی ، قالب بندی بتن، حمل بتن ، پرداخت سطوح بتنی ، ساخت بتن ، بتن ریزی در هوای گرم و خشک ، بتن ریزی در هوای سرد و یخبندان، بتن های خاص ، بتن گوگردی ، ترمیم بتن ، انواع ترک و معایب بتن ، افزودنی های بتن ، بتن ریزی زیر تراز آب ، بتن پیش تنیده و … به بخش مقالات علمی و بتن سایت مراجعه و یا موضوع مورد نظر را از طریق پنجره جستجو سرچ نماید.

 

 

تراکم بتن

 

هدف از جايدهي و تراكم بتن پر كردن زواياي قالب و اطراف ميلگرد و خروج هواي غير عمدي (نا خواسته‌) از بتن مي باشد. براي بتن هاي شل و نيمه شل، لرزش بخوبي موثر است اما دربتن هاي خيلي سفت و فوق العاده سفت در واقع فشار تاثيري زيادي را براي بتن هائي در حد فاصل ايندو (بتن هاي سفت و نيمه سفت) فشار تراكم با لرزش يا ضربه مي تواند به تراكم منجر شود.

برخي بتن هاي خيلي شل و روان عملاً به تراكم نياز ندارند و عمل تراكم مي تواند به آنها زيان برساند (اسلامپ بيشتر از 180 ميلي متر).

وسايل تراكمي به دو دسته دستي و ماشيني تقسيم مي شود. وسايل دستي شامل ماله و تخته ماله، تخماقهاي  سر نازك و ميله اي و يا تخماقهاي كله پهن هستند. اگر ضخامت بتن كمتر از 15 سانت باشد (يك لايه مانند دال) با اعمال ضربه توسط ماله يا تخته ماله مي توان بتن را بخوبي متراكم نمود. بتن هاي شل و نيمه شل را مي توان با تخماقهاي سر نازك و ميله اي (مانند بيل، دسته بيل، ميلگرد قطور و غيره) تا حداكثر  ضخامت لايه 30 سانتي متري با زدن     ضربه هاي سريع و پشت سر هم كه موجب فرو رفتن وسيله در بتن شود  متراكم نمود (اسلامپ بيش از 5 سانتي متر)   بتن هاي سفت ونيمه سفت (اسلامپ كمتر از 5 سانتي متر) را مي توان با تخماق كله پهن با كوبيدن بر سطح آن متراكم كرد شروط بر اينكه ضخامت لايه به حدود 20 سانتي متر محدود شود.

وسايل تراكمي ماشيني شامل وسايل لرزشي، فشاري و فشاري توام با لرزش يا ضربه مي باشد. وسايل به دو نوع دروني و بيروني تقسيم مي شوند. لرزاننده هاي دروني شامل لرزاننده خرطومي و تيغه اي است كه ويبراتور خرطومي در ايران و در دنيا كاربرد وسيع تري در مقايسه با ساير وسايل تراكمي ماشيني و لرزشي دارد.

وسايل تراكمي لرزشي بيروني عبارت اند از لرزاننده قالب ميز لرزان، لرزاننده هاي سطحي (تير، شمشه و ماله لرزان) وسايل تراكمي فشاري مانند پرس و غلتك فشاري است كه غلتك هاي لرزان، تيرهاي ضربه زننده سطحي،    ماله هاي ضربه اي و چكش ها از وسايل ديگر هستند كه تركيبي مي باشند.

لرزاننده خرطومي با عوامل محرك مختلفي مانند هواي فشرده، برق، موتور احتراقي كار مي كند قطر لرزاننده نشانه قدرت آن است. قطر لرزاننده از 20 تا 180 ميلي متر متغير است. در قطعات نازك و كم حجم بويژه وقتي بتن هاي شل و نيمه شل بكار مي رود از قطر 25 تا 40 ميلي متر استفاده مي شود. در تير ها و ديوارها و ستونها ضخيم و بتن هاي نيمه شل و نيمه سفت از قطر 40 تا 50 و حتي 60 ميلي متر استفاده مي گردد.

در بتن هاي حجيم و شالوده هاي بزرگ و بتن هاي نيمه سفت يا سفت از ويبراتور هاي به قطر 60 تا 180  ميلي متر بهره گيري مي شود كه گاه نمي توان بصورت دستي از آن استفاده نمود لرزاننده خرطومي را بايد با فشار كم و بصورت شاغولي به درون بتن راند تا تمام لايه را طي كند وحسب مورد به ميزان 5 تا 10 سانتي متر در لايه خميري زيرين فرو رود. لرزاندن بايد آنقدر ادامه يابد تا تقريباً هواي خروجي شديداً كاهش يافته و شيره بتن شرو ع به روزدن  نمايد. پس بايد به آرامي لرزاننده را از بتن خارج نمود ودرنقطه اي ديگر به فاصله حدود 5/1 برابر شعاع عمل موثر لرزاننده در اين بتن فرو برد تا تمام سطح و حجم بتن به صورت يكنواخت متراكم گردد. لرزاندن بيش از حد بتن، موجب رو زدن شديد شيره و جداشدگي خواهد بود.

هل دادن بتن با ويبراتور خرطومي، حركت دادن ويبراتور به صورت جانبي، خواباندن ويبراتور به صورت افقي اعمالي غلط و غير مجاز هستند. توصيه مي شود از لرزاندن ميلگرد ها و فالب ها به كمك لرزاننده خرطومي پرهيز شود مگر در مواردي مطمئن باشيم خسارتي به بتن اطراف ميلگرد در فاصله نزديك يا دور و به بتن چسبيده به قالب وارد نمي آيد.

حداكثر ضخامت لايه براي تراكم با ويبراتور خرطومي 60 سانتي متر است. حداقل ضخامت لايه 15       سانتي متر و يا سه برابر حداكثر اندازه سنگدانه بتن (هر كدام بزرگتر باشد‌) خواهد بود.

معمولاً لرزاندن يا لرزيدن ميلگرد ها ممكن است ترك هاي طولي به موازات و محاذات ميلگرد ها در سطح بوجود آورد و موجب ضعف درگيري بتن و ميلگرد گيرد.