محاسبه یخ مورد نیاز تولید بتن در مناطق گرمسیر

« محاسبه یخ مورد نیاز تولید بتن در مناطق گرمسیر »

توصیه ها و مقررات آیین نامه آبا در خصوص دمای بتن ریزی:
مطابق بند 7-6-1-1 آیین نامه آبا در خصوص بتن ریزی در هوای گرم ، گرمای زیاد هنگام بتن ریزی باعث پایین آمدن کیفیت بتن تازه و سخت شده می گردد. همچنین هوای گرم باعث تبخیر سریع آب ، افزایش سرعت آبگیری سیمان ، کاهش کارآیی بتن تازه و تسریع گیرش آن می شود که می توان موجب کاهش مقاومت نهایی بتن گردند. علاوه بر آن هوای گرم باعث ایجاد مشکلاتی در بتن زیری و متراکم کردن آن و تشدید جمع شدگی خمیری شده و موجب ایجاد ترک در بتن تازه سخت شده می گردد و در ادامه در بند 7-6-1-3 اشاره شده که دمای بتن هنگام بتن ریزی با ضخامتهای معمول نباید بیش از 32 درجه سانتی گراد باشد . همچنین اشاره شده است که بتن ریزی در هوای گرم باید با فراهم کردن شرایط مناسب ، اتخاذ تدابیر لازم برای رسیدن به دمای مورد لزوم بتن ریزی و تایید دستگاه نظارت باشد.

بتن ریزی در هوای گرم و آثار دمای بالابر بتن: 
هوای گرم می تواند نواقصی را در بتن تازه پدید آورد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
افزایش آب مورد نیاز
افت سریعتر اسلامپ
افزایش آهنگ گیرش بتن
افزایش امکان ترک خوردگی پلاستیک در بتن
مشکلات مربوط به کنترل مقدار هوای بتن هوادار شده
لزوم شروع بی درنگ عملیات عمل آوری
گاهی اوقات مشاهد می شود که عوامل کارگاهی برای حل برخی از این مشکلات اقدام به اضافه نمودن آب به مخلوط بتنی می نمایند . در حالی که افزودن آب به بتن در کارگاه بر خواص و شرایط بهره برداری بتن سخت شده تاثیر نامطلوب می گذارد و به موارد زیر منجر می شود:
کاهش مقاومت
کاهش دوام و آب بندی
ناهمگنی ظاهری سطح بتن
افزایش گرایش به جمع شدگی ناشی از خشک شدن
مطلوبترین دما برای بتن تازه در هوای گرم ، پایین تر از دمایی است که معمولاً بدون خنک کردن مصنوعی می تواند حاصل شود . دمای مطلوب بتن 10 تا 16 درجه سانتی گراد است ، اما همیشه قابل دستیابی نیست. بسیاری از مشخصات فنی مقرر می دارند که دمای بتن در هنگام بتن ریزی باید کمتر از 29 تا 32 درجه سانتیگراد باشد.
محدود کردن دمای بتن در لحظه بتن ریزی ، برای بسیاری از کارهای بتنی غیر عملی است زیرا شرایط محیطی دستخوش تغییرات پر دامنه ای است . محدودیتی که به نحو موفقیت آمیزی در یک کارگاه به کار بسته شده است ، ممکن است در کارگاه دیگری رضایت بخش نباشد. مثلاً بتن ریزی کفسازیهای داخلی در ساختمانی که دارای سقف و دیوارهای پیرامونی باشد ، در مقایسه با بتن مشابهی که در همان روز ولی در فضای باز ریخته می شود مشکلات کمتری را پدید می آورد. آثار نامطلوب دمای بالای بتن بر کیفیت آن باید پیش بینی شود و بتن باید در دمایی ریخته شود که بهترین نتایج را در شرایط هوای گرم به بار آورد . حدود دمای بتن برای شرایط کارگاهی باید بر اساس آزمایش پیمانه های آزمایشگاهی در محدودیت های دمایی مورد نظر تعیین شود نه بر اساس دماهای ایده آل .
با افزایش دمای بتن، افتی در اسلامپ به وجود می آید که برای جبران آن در کارگاه اغلب بدون بصیرت و تامل کافی آب بیشتری به بتن اضافه می شود. برای ثابت نگه داشتن اسلامپ در دماهای بالاتر ، مقادیر آب بیشتری در مقایسه با دماهای پائین تر مورد نیاز است . افزودن آب بدون افزودن سیمان ، به نسبت آب به سیمان بالاتری می انجماد و در نتیجه مقاومت را در سنین مختلف کاهش می دهد و آثار نامطلوبی بر خواص مورد نظر بتن سخت شده می گذارد. باید توجه داشت که دمای بالاتر، حتی بدون افزودن آب بر مقاومت دراز مدت بتن اثر نامطلوبی دارد، چه رسد به آنکه به بتن آب نیز افزوده شود.
دماهای بالای بتن تازه، علاوه بر کاهش مقاومت و افزایش آب اختلاط مورد نیاز ، آثار زیانبار دیگری نیز به بار می آورند . با افزایش دمای بتن تازه ، زمان گیرش آن کاهش چشمگیری پیدا می کند. یعنی دماهای بالا، آهنگ سخت شدگی بتن را افزایش می دهند. بنابراین طول زمانی که بتن می تواند حمل ، ریخته و پرداخته شود کاهش می یابد. بتن باید به مدت کافی در حالت خمیری باقی بماند به نحوی که در هنگام ریختن هر لایه از بتن هیچگونه درز سرد یا ناپیوستگی در بتن پدید نیاید. به کار بردن مواد افزودنی کندگیر کننده ، می تواند برای جبران آثار زودگیر کنندگی دمای بالا، سودمند باشد.
در هوای گرم تمایل به ترک خوردگی ، چه قبل و چه بعد از سخت شدن ، افزایش می یابد. تبخیر سریع آب از بتنی که تازه ریخته شده است، پیش از سخت شدن سطح بتن ، می تواند یاعث پدید آمدن ترکهای جمع شدگی پلاستیک شود. علاوه بر این ، ممکن است به علت افزایش جمع شدگی ناشی از خشک شدن ، که خود ناشی از افزایش آب اختلاط مورد نیاز در هوای گرم است یا به سبب تغییرات حجمی حراراتی سطح بتن در اثر خنک شدن بتن ( کاهش دمای بالای بتن در هنگام بتن ریزی به دمای پایین در هنگام بهره برداری ) ترکهایی در بتن سخت شده پدید آید. هوای گرم بر مقدار هوازایی بتن نیز تاثیر می گذارد. در دماهای بالا ، برای دستیابی به مقدار هوای مشخص ، مقدار ماده افزودنی هوازا باید افزایش یابد. به علت وجود آثار زیان آور دماهای بالای بتن ، تدابیر اجرایی در هوای گرم باید چناب اتخاذ شوند که تا حد ممکن بتن خنک نگه داشته شود. 

بررسی روشهای تولید بتن با دمای مناسب:
اسا روش های متدوال برای پایین آوردن دمای بتن تازه ، پایین آوردن دمای مصالح تشکیل دهنده بتن پیش از مخلوط کردن آنها با یکدیگر است . در این روش ها یک یا چند جزء از اجزای تشکیل دهنده بتن پیش از اختلاط ، خنک می شوند. انتخاب اجزایی که تاثیر بیشتری در این پروسه دارند به حجم مصالح تشکیل دهنده و ضریب تبادل حرارتی بستگی دارد و هر چه مصالح تشکیل دهنده دارای درصد وزنی بیشتری در مخلوط باشند و یا ضریب حراراتی بالاتری داشته باشند تاثبر قابل ملاحظه تری خواهند داشت. به این ترتیب از میان عناصر تشکیل دهنده بتن ، مصالح سنگی به جهت حجم بیشتر و آب بواسطه ضریب انتقال حرارتی بالاتر مورد توجه هستند. بنابراین به طور کلی در هوای گرم باید سنگدانه ها و آب حتی الامکان خنک نگه داشته شود. همانگونه که مطرح سد، تاثیر هر یک از مصالح تشکیل دهنده بتن بر دمای اولیه بتن ، به مقدار ، دما و ضریب تبالد حرارتی هر یک از آنها بستگی دارد. شکل 1 نمودار اثر دمای مصالح را بر دمای بتن عمدتا به دمای سنگدانه ها وابسته است، ولی با خنک کردن آب اختلاط می توان دمای بتن را به طور چشمگیری پایین آورد. نکته دیگر اینکه اگر چه آب نسبت به مصالح سنگی در مقادیر کمتری استفاده می شود ولی خنک کردن آن به مراتب آسانتر از مصالح سنگی است و به عنوان یک اصل کلی آب اختلاط در مخلوط بتنی باید از یک منبع خنک تامین شود. 

روشهای متداول خنک کردن و خنک نگه داشتن آب :
عمده این روش ها عبارتند از :
1- استفاده از مخازن ذخیره ای که در معرض تابش مستقیم نور خورشید قرار نداشته باشند ( ترجیحاً مخازن زیرزمینی و مدفون ).
2- مدفون کردن خطوط انتقال آب در خاک و یا عایق کاری آنها
3- استفاده از سایه بان و رنگ آمیی سفید برای خطوط انتقال و مخزن آب
4- استفاده از یخچال یا ازت مایع برای خنک نگه داشتن آب
5- استفاده از یخ
یخ را می توان به عنوان بخش از آب اختلاط استفاده کرد مشروط بر اینکه در پایان زمان اختلاط کاملاً ذوب شده باشد. هنگام استفاده از یخ خرد شده باید دقت کرد که یخ در دمایی ذخیره شود که از تشکیل کلوخه های یخی جلوگیری به عمل آید.
وقتی که یخ به عنوان بخشی از آب اختلاط اضافه می شود، اثر گرمای نهان ذوب یخ تاثیر قابل ملاحظه ای در کاهش دمای مخلوط بتنی دارد که باید در نظر گرفته شود .یخ خرد شده یا یخ پولکی از نظر کاهش دمای بتن بسیار موثرتر از آب سرد است.
گرمای نهان ذوب یخ 80kcal/kg است . به این معنی که هر کیلوگرم یخ صفر درجه برای آنکه به آب صفر درجه تبدیل شود  80 کیلوکالری از محیط گرما می گیرد. این مقدار گرما می تواند دمای یک کیلوگرم آب 8 درجه را تا دمای صفر درجه پایین بیاورد.
در این میان نکته قابل توجه در طرح اختلاط این است که مجموع مقدار آب و یخ باید به اندازه کل آب اختلاط مورد نیاز در نظر گرفته شود. 

خنک کردن سنگ دانه ها :
دمای سنگدانه ها اثر قابل توجهی بر دمای بتن تازه دارند، زیرا 70 تا 80 درصد وزن کل بتن را تشکیل می دهند. محاسبات نشان می دهد برای بتن با طرح اختلاط نزدیک به طرح اختلاط پروژه مورد نظر برای اینکه دمای بتن به اندازه 1 درجه کاهش یابد ، کافی است که دمای سنگدانه ها تنها به اندازه 7/1 درجه کاهش داده شود . ملاحظه می شود کاهش دمای سنگ دانه ها اثر قابل توجهی در کاهش دمای بتن تاز دارد ولی متاسفانه امکان کاهش دمای سنگ دانه ها به مقدار قابل توجه با روش های معمول و ارزان قیمت امکان پذیر نیست . استفاده از آبپاشی فقط برای مصالح درشت دانه امکان پذیر است که این خود موجب کاهش راندمان این روش می شود ، به نحویکه برای کاهش دمای بتن به اندازه یک درجه لازم است دمای مصالح سنگی درشت دانه تا حدود 5/3 درجه
کاهش یابد . کاهش دمای مصالح سنگی با استفاده از این روش که بر پایه استفاده از خاصیت گرمای نهان تبخیر بتن است در بهترین حالت تا 7 درجه امکان پذیر است که نتیجه آن کاهش حداثر 2 درجه دمای بتن است . در این ارتباط این نکته قابل توجه است که آبپاشی سنگدانه های درشت باید به اندازه ای باشد که از ایجاد تغییرات بیش از اندازه در رطوبت سطحی آنها ، که خود موجب غیریکنواختی اسلامپ می شود، جلوگیری به عمل آورد.
استفاده از یخچال ، روش دیگری برای خنک کردن مصالح است.در این روش برای سردکردن سنگدانه ها می توان آنها را در مخازن آب سرد غرقاب کرد یا هوای خنک را از میان انبار سنگدانه ها گذراند. خنک کردن تحت خلا نیز می تواند دمای سنگدانه ها را تا یک درجه سلسیوس پایین بیاورد. روشهای اخیر مقرون به صرفه نبوده و برای احجام کم و احتمالا کارهای آزمایشگاهی مفید می باشد

کاهش دمای سیمان :
دمای سیمان اثر چندانی بر دمای مخلوط بتن تازه ندارد، زیرا گرمای ویژه سیمان پایین و مقدار سیمان در مخلوط نیز نسبتاً کم است تغییر دمای سیمان به اندازه 10°C عموماً دمای بتن را حدود 1 درجه تغییر خواهد داد. ممکن است سیمان در هنگام تحویل گرم باشد( این گرما بر اثر آسیاب کردن کلینکر سیمان حین تولید ایجاد میشود). از طرفی سیمان در سیلو گرما را به آهستگی از دست می دهد از آنجا که دماهای بالای سیمان تا حدی بر دمای بتن تازه تاثیر می گذارد برخی مشخصات فنی محدودیتهایی را برای دمای سیمان در هنگام استفاده قائل شده اند . حداکثر دمای پیشنهادی توسط ACI 305 برای سیمان ، در زمان استفاده در بتن ، 77 درجه می باشد.با این حال، به جای اعمال محدودیت روی دمای اجزای متشکله بتن ، ترجیح داده می شود که دمای حداکثری برای بتن تازه مشخص شود. 

ارائه روشهای قابل استفاده برای پایین آوردن دمای بتن:
با توجه به توضیحات ارائه شده و در نظر گرفتن شرایط محلی و ملحوظ نمودن مسائل فنی و اقتصادی از روشهای زیر جهت تولید بتن با دمای مناسب می توان استفاده نمود. استفاده از سایه بان برای خنک نگه داشتن مصالح

عدم استفاده از سیمان داغ در تولید بتن :
در صورت نیاز به دمای پایین سیمان در هنگام اختلاط می توان با پیش بینی تمهیدات لازم و افزایش تعداد سیلوها ، دمای سیمان را در هنگام استفاده تا حدودی کاهش داد. به طور معمول دمای سیمان وارده به کارگاه حدود 75- 70 درجه سانتیگراد پیش بینی می شود. لذا توصیه می شود در تولید بتن حتی المقدور از مصرف سیمان داغ خوداری شود و سیمانهای وارده به کارگاه در سیلوهای سیمان ذخیره گردند تا بعد از تبادل حرارتی با محیط ، دمای سیمان به دمای محیط نزدیک شود. 

آبپاشی روی مصالح:
آبپاشی بروی مصالح در طول تولید بتن در پارتیشن های بچینگ حداکثر می تواند 2 درجه سانتی گراد دمای بتن را کاهش دهد. در ضمن زمان آبپاشی روی مصالح بچینگ باید به نسبت مقدار مصرف هر کدام از مصالح سنگدانه در بتن تنظیم شود.هر قدر میزان مصرف بیشتر باشد، زمان آبپاشی روی مصالح نیز بیشتر خواهد بود. لازم به ذکر است که ماسه به علت رطوبت زیادی که دارد بهتر است آبپاشی نشود. 

مصرف یخ در بتن: 
یکی از موثرترین و متداولترین روشهای کاهش دمای بتن استفاده از یخ به دلیل جذب گرمای بتن هنگام تبدیل از حالت جامد به مایع موثر می باشد. اخیرا دستگاههای یخساز مدرن یخ پولکی تولید و پس ا توزین از طریق تسمه نقاله مستقیما به دیگ بچینگ منتقل می نمایند. 

انتخاب روش تولید بتن با دمای مناسب :
همانگونه که در ابتدا گزارش بیان شده است ، در صورتیکه تمهیدات خاصی برای کاهش دمای بتن تازه در نظر گرفته نشود، دمای بتن تازه در ایام گرم سال در محل کارگاههای واقع در مناطق گرمسیری بیش از 40 درجه خواهد رسید. این دما بر اساس طرح اختلاط بتن ، مفروضات منطقی و فرمول متدوال برای محاسبه دمای بتن تازه که در کتب مرجع آمده است محاسبه گردیده است . جزئیات محاسبه و مفروضات به شرح ذیل است:
T = در این رابطه T دمای بتن تازه و Wwg ,Wws , Ww , Wc, Wa  به ترتیب وزن سنگدانه ها ، سیمان ، آب مخلوط ، آب درون ماسه و آب درون شن و Twg , Tws, Tw, Tc, Ta به ترتیب دمای سنگدانه ها ، سیمان ، آب مخلوط و آب داخل ماسه و آب داخل شن می باشد. مفروضات : 
دمای هوا Tair = 43°C وزن سیمان Wc = 425kg/m³ دمای شن Tg = 48°C وزن شن Wg = 900kg / m³ دمای ماسه  Ts = 37°C وزن ماسه Ws = 900kg/m³ دمای آب موجود در ماسه Tws = 37°C وزن آب موجود با فرض رطوبت 5 درصد در مصالح ماسه Wws = 45kg/m³ دمای آب موجود در شن Twg = 50°C وزن آب موجود با فرض رطوبت 1 درصد در شن Wwg = 5kg /m³ Ww = 160kg/m³ دمای آب آزاد Tw =30°C = 40.1°C T = 
ملاحظه می شود که دمای بتن تازه با شرایط فوق بیش از 40°CC می باشد . ساده ترین و کم هزینه ترین روش برای کاهش این دما استفاده از روشهای خنک کردن مصالح می باشد. هماهنگونه که قبلاً مطرح گردیده است در میان مصالح تشکیل دهنده بتن ، کاهش دمای سیمان تاثیر قابل ملاحظه ای بر دمای بتن ندارد و کاهش دمای ریزدانه با روش های معمول ( آبپاشی ) بعلت اشباع بودن این مصالح امکان پذیر نیست و کاهش دما تنها به کاهش دمای درشت دانه و آب مخلوط محدود خواهد شد.کاهش دمای درشت دانه با روش آب پاشی و ایجاد سایه بان در بهترین حالت تا 7° درجه امکان پذیر است که به طور متوسط این کاهش را 5 درجه فرض می نماییم. اما آب را می توان به کمک یخ یا خنک کننده های دیگر به 2 درجه سانتی گراد رساند . به این ترتیب دمای بتن تازه به عدد زیر خواهد رسید .

T = = 32.3°C
در این رابطه ملاحظات ذیل قابل توجه است :
11) بر اساس ضوابط آیین نامه ای دمای بتن در محدوده مرز قابل قبول قرار دارد به نحوی که کوچکترین اغتشاشی در مفروضات اولیه و یا عدم امکان حصول کاهش دمای مصالح تا حدود فوق الذکر باعث غیرقابل استفاده شدن بتن تولید شده در کارگاه خواهد شد. این موضوع خسارت قابل توجه اقتصادی به جای خواهد گذاشت .
2) اگرچه آیین نامه ها دمای حداکثر قابل قبول را 322 درجه می دانند ولی در خیلی از موارد مشاهده شده که مشاورین طرحها به جهت ارتقای کیفیت و پرهیز از شرایط نامطمئن ، دمای حداکثر بتن تازه را به 28 تا 29 درجه محدود می نمایند.
3) با توجه به توضیحات فوق الذکر لازم است برای خنک کردن بیشتر مصالح از یخ به جای بخشی از آب اختلاط استفاده شود.
استفاده از یخ برای کاهش دمای بتن تازه :  در صورت استفاده از یخ در طرح اختلاط ، فرمول دماب بتن تازه به صورت زیر اصلاح می شود: T = که در رابطه بالا Wi : وزن یخ مصرفی Ti : دمای یخ مصرفی Ww : وزن آب در طرح اختلاط اولیه ( در این موارد 160 کیلوگرم ) و سایر پارامترها طبق تعریف اولیه هستند. با استفاده از فرمول فوق یخ مورد نیاز در دو حالت استفاده می شود در حالت اول علاوه بر استفاده از یخ ، نسبت به آب پاشی مصالح درشت دانه اقدام میشود و در حالت دوم صرفاً از یخ برای خنک کردن مخلوط بتنی استفاده میگردد.

یخ مورد نیاز :
مفروضات :
– دمای یخ برابر 2 – درجه سانتی گراد
– دمای دشت دانه 45 درجه سانتی گراد
– دمای قابل قبول برای بتن تازه برابر با 29 درجه
– سایر پارامترها مشابه فرضیات اولیه
به این ترتیب
ملاحظه می شود یخ مورد نیاز 60 کیلوگرم در هر متر مکعب است. 

(پروژه فرضی 1 ) مقدار یخ مورد نیاز: 

یخ مورد نیاز روزانه در ایام گرم بر اساس حجم بتن مصرفی روزانه و یخ مورد نیاز خوراکی قابل محاسبه است. در این رابطه به طور محافظه کارانه فرض شده است که در کل سیکل های بتن ریزی یخ جهت تولید بتن مورد نیاز است . البته در صورتی که منحنی دمای روزانه کارگاه موجود باشد، می توان مشخص نمود که در ساعات مختلف شبانه روز به چه مقدار یخ نیاز است . با این فرض داریم :
= 21×1.96+7×2.96=70m³ مقدار بتن تولیدی در هر سیکل
= 70 ×70 = 4900 مقدار یخ مورد نیاز در هر سیکل با فرض عدم آبپاشی مصالح
= 4900× 2.5 = 12.25ton مقدار یخ مورد نیاز روزانه برای تولید بتن
~ 2.5 ton مقدار یخ مورد نیاز مصرف خوراکی کارگاه
~ 15 ton مقدار یخ روزانه مورد نیاز کل

گزینه های مختلف تهیه یخ مورد نیاز : 
جهت تامین میزان یخ روزانه مورد نیاز کارگاه دو گزینه قابل تصور است . گزینه اول، خرید و انتقال یخ از نزدیکترین کارخانه تولید یخ به کارگاه و گزینه دوم تولید یخ در محل کارگاه است. انتخاب گزینه برتر با توجه به مقایسه اقتصادی و سایر ملاحظات خواهد بود. الف) انتقال یخ از نزدیکترین کارخانه تولید یخ به کارگاه
(

پروژه فرضی 2 ) بررسی ظرفیت مورد نیاز : 
با توجه به محل اجرای پروژه و بر اساس جداول هواشناسی دمای +43°C بصورت میانگین گرم و فاصله محل تولید بتن با محلهای بتن ریزی حداکثر 3km در نظر گرفته شده که در زمان بتن ریزی دمای حداکثر +25°C قابل قبول بوده و بنا به محاسبات انجام شده در گزارش پیوست به ازای هر متر مکعب بتن 70kg یخ مناسب خواهد بود و لذا Max 300m³ /day ×70kg /m³ = 21000kg ice /day ظرفیت نهایی نیاز روزانه یخ می باشد. 
انتخاب دستگاه و ظرفیت تولید در شبانه روز :
بطور معمول در پروژه های ساختمانی و انبوه سازی در مناطق گرمسیر یکی از نکات قابل توجه جهت انتخاب ظرفیت مورد نیاز یخ ، مدت زمان بتن ریزی بر حسب شیوه بتن ریزی، آماده سازی و قالب بندی و همچنین برآورد حجم کار در واحدهای متعدد می باشد. لذا زمان محاسبه شده جهت دستگاه یخ ساز بر اساس ظرفیت تولید 60ton/hr بتن در بچینگ Towin shaft در مدت ساخت و برداشت برای یک دوره چند روزه به شرح زیر محاسبه می گردد. ظرفیت تولید بتن در ساعت 60ton /hr = Bc 
مقدار بتن مصرفی در واحد شبانه روز 300ton /24hr = Cc
ظرفیت تصحیح زمان تولید بتن Max 2 = Cf
زمان تولید بتن در بچینگ hr = Tm
کل زمان پیش بینی شده در یک دوره بتن ریزی 10day = T.T
Tm max = × Cf = × 2
Tm max = 10hr/day
موارد فوق برای کارکرد مداوم بچینگ با حداکثر ظرفیت روزانه در نظر گرفته شده و بر اساس مطالعات انجام شده بصورت معمول در هر 5 روز یک روز به طور متوسط بتن ریزی انجام شده و یا مجموع بتن ریزی در 5 روز معادل 4 روز ظرفیت نهایی بچینگ می باشد.
زمان کارکرد بچینگ در طی دوره Tt × Tm = 80 ×10hr/day = 80hr
مقدار بتن تولیدی Ttday × Cc = 80 day ×300=2400m³/10dayy 
در یک دوره 8 روزه با تولید 2400m³ ساعات کارکرد بچینگ حداکثر 100 ساعت می باشد.
ظرفیت تولید یخ در محدوده زمانی فوق 70kg/m³ × 2400m³ = 210000kgg
با توجه به کلیه موارد فوق و همچنین در نظر گرفتن هزینه خرید دستگاه یخ ساز و همچنین ظرفیتهای دستگاه های یخ ساز ( قالبی – پولکی – پودری)که به صورت شبانه روزی ( 24 ساعته) محاسبه می گردد جهت تولید یخ مورد نیاز هر 5 روز دستگاه بچینگ ظرفیت به شرح زیر محاسبه می شود.
ظرفیت دستگاه یخساز 210000 × 4 ÷ 5 =168000kg  * لازم به ذکر است که یخ تولیدی در محدوده زمانی مذکور می بایست ضمن تولید و مصرف در بعضی مواقع در محل مناسب دپو گردد که در این مورد از کانکس نگهداری یخ با سیستم سردکننده مخصوص ( کویل سرمایی در قسمت بالایی کانکس ) پیشنهاد میگردد. 
ا

نتخاب سیستم یخساز : 
همانگونه که در مورد فوق اشاره گردید ظرفیت تولید تمامی دستگاه های یخ ساز 24 ساعتی بوده در صورتیکه نیاز به یخ در هر روز حداکثر 10 ساعت می باشد و از این رو چرخه تولید و نگهداری و مصرف حائز اهمیت فراوان بوده و از پارامترهای مهم تصمیم گیری در خصوص انتخاب سیستم یخساز می باشد. به طور کلی در نقاط گرمسیر مهمترین موضوع در دستگاه های یخ ساز مخصوص بتن نگهداری و آماده سازی یخ جهت مصرف بوده و تولید و نگهداری یخ قالبی به طور عمومی از مزیت بالایی برخوردار می باشد.از آنجائیکه تولید یخ قالبی با هر دمایی از آب مصرفی امکان پذیر بوده ، لذا دستگاه یخ ساز قالبی نیاز به پیش خنک کردن آب نداشته و فقط می بایست بار گرمایی در سیستم سردکننده لحاظ گردد. نگهداری قالب معمولاً به صرفه تر بوده و از دستگاه یخ خورد کن می توان در هر زمان استفاده نمود در صورتیکه نگهداری یخ پولکی و خرد، هم از نظر نگهداری شرایط خاصی داشته ( بعلت چسبندگی قطعات یخ ) و در زمان مصرف نیز معمولاً مشکلات عدیده ای را نیز فراهم می آورد. البته باید یادآور گردید که نگهداری و تخلیه یخ خرد و پودری با استفاده از کانکسهای مخصوص مجهز به کانوایرهای با پایه متحرک امکان پذیر می باشد.

پیشنهاد : 
با امعان نظر به موارد فوق ، جهت پروژه یک دستگاه یخساز قالبی به ظرفیت حداکثر 17000kg در شبانه روز ( تولید 2 نوبتی – 12 ساعتی) می باشد که بر اساس شرایط محیطی و ظرفیت سیستم وان اصلی و روکش از استنلس استیل پیشنهاد شده و قالب ها از ورق گالوانیزه با جرثقیل تک ریلی به ظرفیت حداکثر 1ton و سیستم برودتی به ظرفیت کلی 215 kw با 2 واحد مجزا با قدرت کمپرسور 60H.P و کندانسور از نوع تبخیری Evaporative Condensor و اواپراتور از نوع شناور Cooper Bare tube coil با پایه های مخصوص استیل خواهد بود. کانکسهای نگهداری یخ مجهز به در و دریچه های تخلیه و بارگیری به ابعاد 1200×245×270cm با ظرفیت نگهداری یخ به میزان یک روز تولید (حدوداً 17ton) و سیستم برودتی مخصوص به تعداد 2 دستگاه مورد نیاز می باشد.