امولسی فایر: همانظور که می دانید روغن و آّب در هم حل نمیشوند و آن ها را غیر قابل اختلاط می نامند. چنانچه مخلوط روغن و آب را به شدت تکان دهیم دو مایع در یکدیگر پخش شده و در نتیجه تشکیل امولسیون می دهند. وقتی یک امولسیون برای مدتی ساکن می ماند قطره های روغن شروع به جدا شدن از آب می کنند. برای متوقف کردن این فرایند از امولسی فایر استفاده می شود. امولسی فایر در واقع از شکستن امولسیون جلوگیری می کند.امولسی فایرها دسته بزرگی از ترکیبات هستند که به عوامل فعال سطحی یا سورفکتانت نیز معروفند. لغت سورفاکتانت برای مولکول هایی به کار میرود که به سطوح بین دو فاز فیزیکی مهاجرت کنند و از این رو در آن ناحیه غلظت بیشتری نسبت به سایر قسمت های دو فاز دارند. امولسی فایرها دارای خواص دوگانه چربی دوست (لیپوفیلیک) و آبدوست (هیدروفیلیک) می باشند. از طرفی امولسیون ها یا به صورت روغن در آب (O/W) و یا آب در روغن (W/O) میباشند. امولسیون روغن در آب امولسیونی است که در آن قطرات کوچک روغن تشکیل فاز پراکنده ای را میدهند و در آب پخش میشوند در حالی که در امولسیون آب در رئغن قطرات کوچک آب در روغن پخش میگردند.
با افزودن امواسی فایر به دو مایع که در حالت عادی غیرقابل اختلاط هستند کشش سطحی بین دو فاز کاسته می شود و از دو فازی شدن جلوگیری میشود. بنابراین دو مایع قادر خواهند بود که یک امولسیون تشکیل بدهند. از آنجا که یک امولسی فایر شامل بخش های محلول در آب و بخش های محلول در روغن است. وقتی به مخلوط آب و روغن اضافه میشود امولسی فایر بر روی سطح تماس بین این دو مایع (آب و روغن) به صورت لایه نازکی قرار میگیرد به نحوی که بخش آب دوست آن به سمت آب و بخش چربی دوست به سمت روغن متمایل میگردد.