تاثیر افزودنی های بتن برروند افت رواني ( افت اسلامپ بتن)
روند افت رواني كه بيانگر مقدار كاهش رواني در واحد زمان است، در بتن داراي كاهنده آب بيشتر از بتن شاهد (با اسلامپ اوليه يكسان) است. بتنهاي حاوي فوقروانكننده در مقايسه با بتنهاي حاوي روانكننده كه اسلامپ اوليه يكساني داشته باشند از روند افت رواني بيشتري برخوردارند. فراروانكنندهها اگرچه نسبت به بتن شاهد روند افت رواني بيشتري دارند ولي نسبت به فوقروانكنندهها از توان حفظ رواني (اسلامپ) بيشتري برخوردارند.
يكي از مزاياي اصلي استفاده از فوقروانكنندهها و فراروانكنندهها در بتن افزايش قابل توجه اسلامپ و رواني آن است ولـي زمان قابل كاركردن به دليل افت اسلامپ به شدت كاهش مييابد كه ميتواند سبب بروز مشكلات اجرايي شود. براي حل اين مشكل در مورد فوقروانكنندهها ميتوان بخشي از فوق روانكننده را در محل ساخت بتن و بخش ديگر را در محل بتنريزي به مخلوط اضافه كرد تـا زمـان قابل كار كردن افزايش يابد يا از فوقروانكنندههاي كندگير استفاده كرد. در مورد فراروانكنندهها ميتوان رواني بتن را در هنگام ساخت به گونهايي تنظيم كرد (با اسلامپ بالاتر) كه رواني مورد نظر را در پاي كار تامين كند يا در هنگام ساخت بتن، در صورت نياز جهت سهولت در اختلاط و حمل، از يك روانكننده سازگار در مقادير كم استفاده كرد و فراروانكننده را در پاي كار به بتن افزود.
فرصت كار با يك بتن به عوامل متعددي بستگي دارد كه از آن جمله ميتوان به: نوع و مقدار كاهنده آب، فاصله زمانی بين ساختن و ريختن بتن، زمان اضافه كردن كاهنده آب، مصرف ساير افزودنيهاي شيميايي، ويژگيها و درجه حرارت سيمان و بتن، رواني اوليه بتن و دماي محيط اشاره كرد.